تراکتورها، امروزه یکی از عناصر ضروری فعالیت های کشاورزی هستند. این مقاله اطلاعات دقیقی در مورد تاریخچه و تکامل تراکتورها ارائه می دهد.

تاریخچه تراکتور

با افزایش جمعیت طی قرن های اخیر، تقاضای فزاینده به مواد غذایی تبدیل به یک معضل و نگرانی جدی شده و استفاده کشاورزان از روش های قدیمی در تولید محصولات کشاورزی دیگر جوابگوی نیاز ها نبود. انواع اولیه تراکتور که پس از انقلاب صنعتی اختراع گردیدند به عنوان راه حلی برای رشد فزاینده نیاز به محصولات کشاورزی متناسب با رشد جمعیت مورد توجه و استقبال قرار گرفتند. تراکتورها و سایر ماشین آلات کشاورزی جایگزین نیروی انسانی و حیوانی در کشاورزی شده، بهره وری در کشاورزی را به سرعت افزایش داده و راه را برای توسعه زمین های کشاورزی و افزایش عملکرد محصولات کشاورزی هموار کردند. اولین تراکتور در اواخر قرن 19 اختراع شد و در مدت کوتاهی به انواع پیشرفته تر توسعه پیدا کرد و توسعه و پیشرفت آن مطابق نیازهای کشاورزان تا به امروز ادامه دارد.

تراکتورهای اولیه

بریتانیا رهبر جهان در به کارگیری قدرت موتورهای بخار در کشاورزی بود و اولین سابقه کار موتور بخار در مزرعه در سال 1798 در ولز بود، زمانی که یک موتور ثابت بخار برای ایجاد و انتقال نیرو به یک ماشین خرمنکوب استفاده شد. در آن زمان استفاده از این موتورهای بخار ثابت در مزارع با استقبال کمی روبرو شد اما وضعیت زمانی که موتورهای بخار قابل حمل که توسط اسب ها کشیده می شدند و موتورهای خودکششی در دهه 1840 شروع به کار کردند تغییر کرد.

از آن سو در حالی که بریتانیا بر روی نیروی بخار متمرکز بود، افرادی در ایالات متحده مشغول کار بر روی ساخت تراکتورهایی با موتورهای بنزینی بودند.

یکی از اولین تراکتورهای بنزینی آزمایشی ساخته شده توسط کیس در سال 1892 با قدرت 20 اسب بخار

در ابتدا این تراکتورهای جدید بنزینی مورد استقبال و اعتماد قرار نگرفتند به این دلیل که قدرت بخار تا دهه 1890 تقریباً 200 سال قدمت داشت و نسبتاً توانسته بود اعتماد مالکان ثروتمند اراضی کشاورزی را به خود جلب کند در حالی که سابقه ساخت موتور بنزینی چهار زمانه کمتر از 20 سال بود و سیستم های احتراق اولیه و تأمین سوخت آن اغلب مشکل ساز بود.

در اواخر قرن 19 میلادی، جان فرولیچ اولین لوکوموتیو بنزینی را ساخت. او از شاسی موتور بخار جهت حمل یک موتور بنزینی تک سیلندر عظیم با ظرفیت 35.5 لیتری با قدرت 20 اسب بخار استفاده کرد و آن را به تراکتور وصل کرد و بدین نحو، جد تراکتورهای امروزی اختراع شد. او سهم بسزایی در توسعه کشاورزی داشت. این لوکوموتیو که برای یدک‌کشیدن وسیله نقلیه چرخدار به محل مورد نظر طراحی شده بود، در زمان اختراع خود برای کشیدن غلتک ها، گاوآهن‌ها و ابزارهای آبیاری به کار گرفته شد. به غیر از کشاورزی، در صنایعی مانند صنعت آب، معدن، کارخانجات چوب بری و کاغذسازی نیز استفاده می شد.

تراکتور فرولیچ در سال  1892 اولین اجداد تراکتورهای مدرن جان دیر(John Deere) محسوب می شود

تکامل تراکتور

سیستم کوپلینگ با کنترل هیدرولیکی و سیستم کوپلینگ سه نقطه ای توسط هری فرگوسن توسعه داده شده و روی تراکتور اعمال شد. به این ترتیب گاوآهن و کولتیواتور، جزئی از تراکتور شد.

الحاق گاوآهن قلمی کوچک و بذرپاش یک ویژگی پیشرفته در تراکتورها در سال  1903 بود

تست تراکتور ایول (IVEL) در زمین کشاورزی در سال 1905

در سال 1913 توسط شرکت تراکتور والیس تلاش شد تا جعبه دنده و سیستم نیروی محرکه موتور در اوهایو به گونه ای تنظیم شود که نیازی به شاسی جداگانه نباشد و کاربرد آن توسط فورد انجام شد. به این ترتیب موتور و کلاچ مستقیماً به گیربکس و گیربکس به سایر ارگان های انتقال دهنده متصل می شوند و در نتیجه ساختاری قوی برای تراکتور ایجاد می کنند. اتصالات مورد نیاز برای ادوات مختلف کشاورزی در پشت و کناره های تراکتور قرار می گیرد.

جنگ جهانی اول و کارخانه های تراکتورسازی

از قبل و در طول جنگ جهانی اول کارهایی مانند شخم زدن و کاشت در کشاورزی توسط تراکتور شروع شد. استفاده از تراکتور نه تنها هزینه های تولید را کاهش داده است بلکه به توسعه زمین های کشاورزی و افزایش عملکرد محصول نیز کمک کرده است. در آن زمان آمریکا در تراکتورسازی پیشگام بود. طی سال های بعد، تراکتورسازی و استفاده از آن در اروپا هم رواج یافت و بعداً در اراضی کشورهای مستعمره کشورهای اروپایی شروع به استفاده در کشاورزی کرد.

با گسترش جنگ جهانی اول در سال 1914، کارخانجات تولید تراکتور شروع به تولید وسایل نقلیه با ظرفیت و اندازه لازم برای حمل سربازان به خطوط مقدم کردند. این موضوع باعث تولید وسایل نقلیه ای  شد که با انواع شرایط زمین سازگار بوده و در هر شرایطی از خاک بتوانند حرکت کرده و فعالیت نمایند.

تحولات پس از جنگ

پس از پایان جنگ، تحولات بزرگی رخ داد. فناوری توسعه یافته برای تولید وسایل نقلیه جدید در طول جنگ، در تراکتورهای پس از جنگ نیز منعکس شد.

استفاده از از اولین تراکتورهای امروزی در مزارع کشاورزی پس از جنگ جهانی اول

تولید تراکتورها تا دهه 1920 با شکل اولیه آن صورت می گرفت اما پس از این تاریخ تحولات مهم بسیاری رخ داد:

• با توسعه تراکتورها متناسب برای عملیات کاشت و برداشت، در سال 1925 شافت PTO (Power Take-Off) اختراع شده و روی تراکتورها نصب شد.
• تا دهه 1930 چرخ های فولادی مورد استفاده قرار می گرفتند اما پس از این تاریخ جای خود را به چرخ های بادی دادند. به این ترتیب سرعت عملیات کشاورزی افزایش یافته و زمان تلف شده در جاده های دسترسی به شدت کاهش یافت. همچنین رانندگی با تراکتورها ایمن تر و راحت تر شد.
• بین سال های 1940 تا 1950 سیستم های هیدرولیک روی تراکتورها نصب شد. این سیستم ها باعث راحت تر شدن کار با تراکتورها می شد. همچنین سیستم استارت نصب شد. صندلی ها و چراغ های جلو قابل تنظیم نصب شد و تراکتورهای مدرن امروزی به تدریج در خط تولید کارخانجات تراکتورسازی قرار می گرفتند.
• در دهه 1950 و با پیشرفت های مدرن،  فرمان هیدرولیک،PTO مستقل و گیربکس های انتقال قدرت به تراکتورها اضافه شد.
• در دهه 1960، انقلابی در موتورهای تراکتور به وجود آمد. موتورهای دیزلی روی تراکتورها نصب شدند و همچنین دینام ها، توربوشارژرها و گیربکس های هیدرواستاتیک در تراکتورها در این دوره به کار گرفته شدند.
• در دهه 1970، تراکتورهای 4 چرخ متحرک(WD4) یا دو دیفرانسیل معرفی شدند و در این سال ها اینترکولر(سیستم خنک کننده داخلی) به موتورهای دیزل اضافه شد.
• در دهه 1980، به لطف پیشرفت در فناوری و الکترونیک ، استفاده از حسگرها، ادغام مانیتورها و کنترلرها ، باعث بهبود مصرف سوخت و عملکرد تراکتورها شد.

به لطف همه این تحولات، تراکتورهای پیشرفته امروزی، ستون فقرات کشاورزی امروز و بازوی اصلی کشاورزان در فعالیت های آنان است .